25 Aralık 2009 Cuma

KORKULARIM

KORKULARIM


KORKULARIM

Korkuyorum seni sevmekten. İlk defa korkuyorum. Geriye baktım çok defa. İlk defa sevmekten ve seni kaybetmekten korkuyorum. Gördüğüm rüyanın bitmesinden korkuyorum. Sana gelmekten korkuyorum. Özlemekten korkuyorum. İhtimallerden korkuyorum.

Sesim sana özlem dolu.

Gözlerime ışıksın.

Işığımı kaybetmekten korkuyorum ilk defa. Yıkıntıları süpürebilecek gücü verdin bana. Bu gücü bile kaybetmekten korkuyorum. Ne bileyim işte, belki de beni sevmenden korkuyorum. Sana acı vermekten korkuyorum.

Kış ortasında açan çiçeğimdin.

Solmandan korkuyorum. Geleceğim, bekle demiştim. Gelip de seni bulamamaktan korkuyorum.

İçimdeki çocuk sustu bu aralar.

Ya yeniden konuşmazsa benimle? Onu küstürmüş olmaktan korkuyorum. En kötüsü de senin susmandan korkuyorum.

Gülüşlerime hüzün saklı.

Onu görmenden korkuyorum. Mutlu iken zaman çabuk geçermiş. Zamanın geçmesinden korkuyorum. Girdiğim zaman tünelinin ucundaki ışıktan korkuyorum. Kalbimi sana emanet etmekten korkuyorum. En kötüsü de bir ömür sana sevdalı kalmaktan korkuyorum.

Niye ışığım soldu,

Niye güneşimdeki çizgiler?

Ellerini ısıtamamaktan korkuyorum. Sevilmeye doymaktan ama senin aç kalmandan korkuyorum. İçimde uçuşup duran kelebeğin kaçmasından korkuyorum. Ben sihirli elmayı yemekten korkuyorum.

Cennetim oldun.

Cennetten kovulmaktan korkuyorum. Destanlar vardır göz göze geldiğinde yazdırılan. Ben efsanen olmak istedim. Efsaneni duyamamaktan korkuyorum.

Umut bakışlı sevdam,

Kucak açmış, beklerim.

Sahnelerde yankılanan sesin

Taşar sokaklara.

Oyun biter, perdeler iner.

Ben bu perdenin inmesinden korkuyorum. Oyunun bitmesinden korkuyorum.

Doğru anlatırsan bana kendini

Doğru okursan kalbimi,

Doğru yazarım hikâyemi.

Bu hikâyeyi yanlış yazmaktan, seni anlayamamış olmaktan korkuyorum.

Gözlerinde hüzün var,

Belki birazdan

Çekip gideceksin.

Çekip gitmenden korkuyorum.

Dünya yorgun,

Sen dargın.

Gölgene her bakışında

Beni göreceksin.

Baktığında beni görememenden korkuyorum.

Geceler bitmesin isterim,

Gün doğmasın.

Düşlerimdeysen eğer sen.

Düşlerime girmemenden korkuyorum.

Mavi bir rüya idi yaşam,

Gözleri açık seyre dalınan.

Seninle birlikte seyredememekten korkuyorum.

Yitik zamanlarda kalmasın duru gölüm

İçinde kuğuların yüzememesinden korkuyorum.

Evren hangi uzunlukta

Bir cümleye sığar,

Ve kaç heceye bölünür?

En uzun cümlem sen olmalısın. Olamamandan korkuyorum.

Ben galiba saçmalıyorum.

Yazan: Müşerref ÖZDAŞ


22 Aralık 2009 Salı

ARALIK 2009 İKİNCİ PAZARTESİ


ARALIK 2009 İKİNCİ PAZARTESİ
Hoş geldin gerçeğim
Karda açıveren kardelen
Vaktinden sonra gelen,
Geçmişi sürgün eden,
Hoş geldin…
Şarkıların ağlamasın
Sarıl sevdanın boynuna
Bir ömür borçlu kalmaya
Ben de razıyım.
Saatler sabaha yakın,
Gözlerim darılmış uykuya.
Aralık 2009 ikinci pazartesi
Ruhum şu an
Tam bir serseri.
Yüzümde senden kalan
Koskoca bir gülümseme,
Derin uykulardan yeni uyanmışım.
Geçmiş artık sürgün edilmiş.
Gözlerindeki ateş
Güzel günlere özlemin ateşiydi.
Umudun ateşiydi,
Sevdim seni.
Hoş geldin sevdam
Karda açıveren kardelen
Vaktinden sonra gelen,
Geçmişi sürgün eden,
Hoş geldin esperanzam.
Müşerref ÖZDAŞ

KALANLAR VE GİDENLER

VEDA
Hani o bırakıp giderken seni
Bu öksüz tavrını takmayacaktın?
Alnına koyarken veda buseni,
Yüzüme o türlü bakmayacaktın?
Orhan Seyfi Orhon

KALANLAR VE GİDENLER
Kimi zaman zor gelir gitmek.Kimi zaman da zor gelen kalmaktır.Yaşamımız tercihlerimizin toplamıdır.Ve bazen yaşamımız ayrılıklar toplamıdır.Yarım kalan şiirleri,yarım kalan öyküleri barındırır.Kalmayı tercih edenler yüreğinin sözünü dinleyemeyenlerdir.Onun götürdüğü yere gidemeyenlerdir. Gitmeyi tercih edenler de birdenbire gitmezler aslında.Önce küçük adımlar atılmıştır fark ettirilmeden. Yanıbaşınızdadır gitmeye aday olan ama gönlü uzaklardadır.Adım adım da uzaklaşmaya devam eder.Sonra adımların sayısı artar.Ve bir gün bakıverirsiniz yanıbaşınızda görmeye alıştığınız o kişi yok artık.Gitmiştir,gidebilmiştir.Tercihini yapabilmiştir.
Trenler kaçırılır çoğu zaman.Ama treni kaçırmanın iyi tarafları da olabilir.Sonraki trende,farklı yolcularla birlikte olabilmek,farklı tadlar ve renkler tanıyabilmek gibi…
Gideceğiniz istasyona yine varmışsınızdır.Yer doğrudur,zaman doğrudur.Beynimize ver-
diğimiz yanlış kodlamalar çoğunlukla doğru ile yanlışı ayırt edemememize sebep olur.
Doğru zaman ,doğru yer… Ne zamandır o doğru zaman? Neresidir o doğru yer ?
Hiç gitmemektense, gidip geri dönebilmeyi de göze alabilmeli insan.Hayallerini görmezlikten gelmemeli…gidebilmeli…Ve eğer giden geri dönerse,dönene de hoş geldin diyebilecek kadar büyük olabilmeli bu yürekler…
Ihlamur çiçekleri açarken geliverir belki beklenen.Belki kalan siz iseniz,bir gün,bir akşamüstü siz de bir yere gidiverirsiniz.Bilin ki o yer, mutlaka yüreğinizin götürdüğü
yerdir.Doğru yerdir.Doğru zamandır.Neden direnirsiniz?Bilinmeyenden mi? Düşünün ki
şu anı da dün bilmiyordunuz, bilemezdiniz.Korkulara,kodlamalara yer vermeyelim beyinlerimizde.Sınırlamalarla küçültmeyelim dünyalarımızı.Renkleri soldurmayalım…Hoşça
kal ve Hoş geldin…bu iki kelimeyi korkmadan kullanabilelim.
Sevgiyle kalın…Hoşça kalın…
Müşerref ÖZDAŞ